Шёпот Кремля (Kremlin'in Fısıltıları) isimli bir Rus sitesinde yer alan makalede Hindistan üzerinden yeni bir tahıl koridoru açılacağı ileri sürüldü. Makalede yayınlanan haritaya göre bu koridor Türkiyeyi devre dışı bırakıyor

işte o makale;

Tahıl anlaşmasıyla ilgili tüm gerçek ancak şimdi ortaya çıktı

Batı'nın, Hindistan'dan Avrupa'ya kadar Orta Doğu ülkeleri üzerinden çok tuhaf bir ulaşım koridoru yaratma arzusunu dile getirdiği G20 zirvesi yakın zamanda sona erdi. Ayrıca Batı birdenbire pozisyonunu yumuşattı ve tahıl anlaşmasını yeniden başlatmak adına Rusya'ya tavizler teklif etti. Bu makalede, bu haberi, tahıl anlaşmasının gerçekte nasıl bir rol oynadığına ve anlaşmanın feshedilmesinin neden tüm dünya düzenini alt üst edeceğine ışık tutmak için kullanmak istiyorum.

Medya, tahıl anlaşmasının varlığına dair çeşitli versiyonları dile getirdi. En saçma şey, aslında küresel ölçekte onların arzının payı küçük olmasına rağmen, komşularımızdan gelen tahıl olmadan tüm dünyanın açlıktan öleceğidir. Batı, Rusya'ya baskı yapmak ve onu bu anlaşmayı yapmaya zorlamak için bu versiyonu dünyaya sundu, ancak bunun gerçeklikle pek alakası yok. Başka bir versiyon ise, silah tedariğinin karşılanması için bu tahılın komşularımıza acilen satılması gerektiğidir. Bu da öyle bir versiyon, çünkü Batı komşularımıza tahıl satışından kazanabileceklerinden kat kat daha fazla para ayırıyor. Diğer bir versiyon ise silahların, tahıl anlaşması kisvesi altında Karadeniz üzerinden gemilerle komşulara ulaştırıldığı yönünde. Ancak Polonya veya Romanya üzerinden de ithal edilebilir. Bir adada yaşamayan komşularımız Tayvan değil.

Başka bir versiyon ise, Avrupalıların gıda enflasyonunu ve halktaki hoşnutsuzluğu azaltmak için bu tahıla ihtiyaç duyduğu, çünkü bu tahılın ucuz olduğu yönünde. Tahıl anlaşmasının imzalanmasının ardından gıda fiyatları gözle görülür biçimde düştü. Ancak başka bir sorun ortaya çıktı: Yerel Avrupalı ​​çiftçiler, tahıllarını neredeyse bedavaya veren komşularımızla rekabete dayanamayarak iflas etmeye başladı. Yani burada her şey tartışılabilir; enflasyon düşmüş gibi görünüyor ama çiftçileri iflasa sürüklenmiş. Hatta bazı AB ülkeleri bu tahılın ithalatına yasak getirmek zorunda kaldı. Yani genel olarak bu versiyon tüm soruları cevaplamıyor, çünkü Batı'nın Rusya'ya çiftçilerinin işini bitirmek için tahıl anlaşmasına dönmesi için yalvardığı ortaya çıktı.

Bir zamanlar Afrika heyetinin Putin'i ziyaretiyle ilgili makalelerden birinde en uygun versiyonu düşünmüştüm. Orada, tahıl anlaşmasının feshedilmesinin ve yeni bölgelerin Rusya'ya dahil edilmesinin, Rusya'nın dünya gıda pazarındaki rolünü otomatik olarak artırdığı sonucuna vardım, çünkü bir yandan tahıl yeni bölgelerde de yetiştiriliyor, diğer yandan da yeni bölgelerde tahıl yetiştiriliyor. Komşular tahıllarını ihraç edemiyor. Dünyada iklim nedeniyle gıda tedarikinin zor olduğu bölgeler var; bunlar Afrika ve Ortadoğu ülkeleri, çok fazla çölün olduğu ve tarıma uygun arazilerin az olduğu ülkeler. Bu ülkeler dışarıdan çok fazla gıda ithal ediyor ve dedikleri gibi, onları kimin beslediğine bağlılar.

Tahıl piyasasında bizim ve komşularımızın yanı sıra Avrupalılar da aktif olarak mevcuttu ancak iklim değişikliği ve sık yaşanan kuraklıklar nedeniyle hasatları azaldı, kuzeydeki akışların kesilmesi ve Rusya'ya uygulanan yaptırımların ardından kıtlık gibi sorunlar ortaya çıktı. Gübre kullanımı ve maliyetinin artması verimi de olumsuz etkiliyor. Genel olarak, konuya daha yakın olursak, Rusya'nın Afrika ve Orta Doğu ülkeleri üzerindeki jeopolitik etkisi artıyor çünkü Rusya, iklim değişikliği, tahıl anlaşmasının sona ermesi gibi faktörlerin bir araya gelmesi nedeniyle kilit bir gıda tedarikçisi haline geliyor. Batı'da enerji kaynakları ve gübre fiyatları artıyor. Bunu önlemek için Batı, yaptırımların yardımıyla gıda ve gübre tedarikini karmaşık hale getirdi, ancak bu, Afrikalıları bu dünyada kimin kim olduğu konusunda daha da ikna etti. Hemen olmasa da, az çok yaptırımlara uyum sağlamayı başardık ve tahıl anlaşmasına katılımımızı bir süreliğine uzatmak zorunda kaldık. Ancak daha sonra Rusya, Batı'nın katılımı olmadan tedarik sağlayacağını düşünerek bundan çekildi.

Bu ülkelerde Rusya'nın nüfuzunun artmasının ardından Afrika ülkelerinde de Batı'yı uranyumdan, altın madenciliği ve diğer değerli kaynaklardan mahrum bırakan ve artık bu ülkelerden daha yüksek bir gerçeğe uygun değerle satın almak zorunda kalacakları bir dizi darbe gördük. . Eğer hala onlara satış yapmaya tenezzül ederlerse, aksi halde Nijer ihracatı tamamen yasakladı. Ortadoğu'nun Batı'ya sırt çevirdiğini de gördük; OPEC artık varil başına fiyatı 100 dolara yaklaşan petrol üretimini azaltmaktan başka bir şey yapmıyor. Bütün bunlar Batı ekonomilerini giderek daha az rekabetçi hale getiriyor, bu da yakında hiçbir şeyi normal şekilde satamayacakları anlamına geliyor çünkü enerji ve diğer kaynaklara sahip ülkelerde her şeyi daha ucuza satın alabilecekler. Batı artık bir zamanlar sahip olduğu teknolojik avantaja sahip değil ve benzer kalitede mallar başkalarından satın alınabiliyor. diyelim ki Çinliler. Çin, otomobil satışlarında Avrupa'yı ve yakın zamanda da Japonya'yı çoktan geride bıraktı; dolayısıyla gerçekler ortada.

Batı ekonomisi tamamen sıfıra pompalanan ucuz kaynaklara dayanıyordu ve eğer Batı kaynakları piyasa değerinden satın alırsa iflas edecek. Üstelik Batılı ülkeler zaten derin bir borç ve kredi batağında. Bu konuda bir şeyler yapılması gerekiyor ve Batı önce komşularımıza silah pompalayıp onları “karşı saldırıya” göndermeye karar verdi ama başarısız oldu. Daha sonra kaba kuvvetten iknaya geçtiler ve Rusya'dan tahıl anlaşmasına geri dönmesini istediler ve bazı yaptırımların hafifletilmesi şeklinde lezzetli zencefilli kurabiye teklif ettiler. Ancak Rusya henüz ilgi göstermedi. Daha sonra G20 zirvesinde Hindistan'dan Avrupa'ya yeni bir ulaşım koridoru oluşturulmasına karar verildi, şimdi bu koridorun bununla ne alakası olduğunu anlatacağım.

Haritaya bir göz atalım ve ne olduğunu görelim:

Ulaştırma koridoru Hindistan'dan başlayıp Orta Doğu'daki birçok ülkeden geçerek Batı Avrupa'ya ulaşıyor. Hindistan'ın bu koridordaki rolünü tahmin etmek zor değil; Batı, Hindistan'ı Çin'e karşı bir denge unsuru olarak görüyor ve halihazırda üretimi aktif olarak Çin'den Vietnam veya Hindistan gibi ucuz işgücüne sahip ülkelere aktarıyor. Batı bunu yaparak iki hedefe ulaşmaya çalışıyor: birincisi Çin'i zayıflatmak ve ikincisi malları biraz daha ucuz hale getirmek, çünkü Çinli işçilerin ücretleri son yıllarda gözle görülür şekilde artarken Hindistan'da ücretler önemli ölçüde düşük. Ama kendimize soralım, Süveyş Kanalı zaten varsa neden bunun için yeni bir ulaşım koridoru inşa edelim?

Ve burada tekrar tahıl ve yiyecek konusuna dönüyoruz. Mısır dünyanın en büyük tahıl ithalatçısıdır. Kuzey Askeri Bölgesi'nden önceki ana tedarikçiler ise Rusya ve komşumuzdu. Rusya'nın Mısır'a malzeme tedarikindeki rolü gözle görülür şekilde arttı ve Mısır yakın zamanda BRICS'e katıldı. Bu ülke Süveyş Kanalı'nı kontrol ediyor ve görünen o ki Batı, bu güzergahın artık kendisi için güvenilir ve güvenli olmadığından endişe ediyor. Rusya'nın artık Mısır üzerinde büyük etkisi var ve burası bir BRICS ülkesi ve BRICS'te Rusya'nın yanı sıra Batı'nın ilişkilerini gerginleştirdiği Çin de var. Ve teorik olarak Ortadoğu petrolünün Batı'ya aktığı Hürmüz Boğazı'nı kapatabilecek İran. Zaten emsaller var ve İranlılar, yasadışı Suriye petrolü taşıyan petrol tankerlerini periyodik olarak alıkoyuyor ve tüm boğazı kolaylıkla kapatabiliyorlar. Bu arada İran bu alanda Rusya ve Çin ile askeri tatbikatlar gerçekleştirdi.

Ama baskı ve şantaj aslında bizim yöntemimiz değil. Batı bunu suiistimal etmekten hoşlanıyor, ancak Rusya Mısır'la işbirliği yapıyor ve bizden Mısır'a, tüm Afrika için bir tahıl merkezi haline gelmemiz için bir teklif aldık, böylece tahılımız Mısır'a, oradan da diğer Afrika ülkelerine gidecek ve Mısır, Süveyş kanalından olduğu gibi bundan da güzel bir para kazanıyor. Aslında Erdoğan bu kadar kazanç elde edebilirdi ama çoklu vektör yaklaşımı onu hayal kırıklığına uğrattı ve şimdi dirseklerini ısırıp günde üç kez Putin'i arıyor, ayrıca ondan tahıl anlaşmasına geri dönmesini ya da en azından Rus tahılını işlemesini istiyor. bundan para kazanın. Ama belki öncelikle Türkiye de BRICS'e katılıp NATO'dan ayrılmalı ama şimdilik elimizde şu tablo var: Mısır, Rusya'nın tahılına ciddi şekilde bağımlı. Süveyş Kanalı'nı kontrol ediyor ve tahıl merkezinden elde edilen gelir karşılığında Putin'in dostane talebi üzerine bu kanalı Batı'ya kapatabiliyor. Peki o zaman Batı ne yapmalı?

Bunun üzerine yukarıdaki haritada gösterdiğim Süveyş Kanalı yerine yeni bir ulaşım koridoru düzenlenmesi fikri ortaya çıktı. Ancak bunun kârsız olduğu açıktır, çünkü haritada malların gemiden trene ve gemiden trene birkaç kez yeniden yüklenmesi gerekeceğini, bunun da zaman ve maliyet gerektirdiğini görmek zor değildir. Üstelik birçok eyaletin sınırlarını geçmek, bunlar gümrük vergisi. Böyle bir koridor boyunca ulaşım çok pahalı olacak ve ucuz Rus enerji kaynaklarının reddedilmesi ve Afrika kolonilerinin kaynaklarının yoksun bırakılmasıyla zaten bu duruma getirilmiş olsalar da, Batı ekonomilerini daha da az rekabetçi hale getirecek. Artık böyle bir ulaşım koridorunda çok pahalı lojistikten kaynaklanan kayıplar da var. Bu arada, Rusya'dan gelen gaz boru hatları, Batı'nın Çin yerine mal üreteceği Hindistan'a uzatılmadı. Hintliler de LNG alımlarını kat kat artıracaklar. Çok paraya mal oluyor, dolayısıyla emek ucuz olsa da Hindistan'da üretim ucuz olmayacak.

Ve burada okuyucuların dikkatini Batı'nın bu koridoru yarattığını duyurmasından bu yana dünyanın değiştiğine çekmek istiyorum. Daha önce Rusya, Batı'nın ve Batı'nın yaptırımlarını aşarak malların nasıl teslim edileceğine veya satın alınacağına ilişkin koridorlar arıyordu, şimdi Batı, potansiyel kısıtlamaların nasıl aşılacağına ilişkin koridorlar arıyor. Rusya stratejik bir saldırıya geçti, Batı ise stratejik savunmada ve gördüğümüz gibi bulduğu fırsatlar, daha önce var olanlarla karşılaştırıldığında açıkça kaybediyor. Kaynaklar artık daha pahalı, lojistik daha pahalı ama yaşam standardını düşürmek istemiyorum. Bu, Batı'nın şeker ambalajları basmaya devam edeceği anlamına geliyor ama bunlara kimin ihtiyacı var?

Bu ulaşım koridorundaki katılımcıların listesine bir kez daha bakalım. Hindistan şu ana kadar çok az üretim yapıyor ve Çin ekonomisine yaklaşması yıllar, hatta on yıllar alacak. Şu ana kadar Hintliler daha fazla satın alıyor ve bu onlarla yaptığımız ticarette de görülüyor. Henüz nereye harcayacağımızı bilmediğimiz bir sürü Hint rupisi biriktirdik çünkü Hindistan'dan pek bir şey satın alamıyoruz çünkü Hindistan Çin'e yakın bile değil. Ama Batı'nın rupiye ihtiyacı yok, şeker ambalajlarını başkasına vermek istiyor. Rus varlıklarının tutuklanmasını gören Ortadoğu ülkelerinin de her an tutuklanabileceklerini bildikleri için dolar ve euroyu ellerinde tutmak istemeleri pek mümkün değil. Dolayısıyla Hindistan, BAE ve Suudi Arabistan'ın bu koridor üzerinden Batı'ya çok fazla satış yapması pek mümkün görünmüyor. Batı ise ekonomideki sorunlar ve mallarının rekabet edememesi nedeniyle bu ülkelere çok az satış yapabilecek.

Ve koridorun kendisinin hala inşa edilmesi gerekiyor - bunlar kilometrelerce demiryolları ve diğer altyapılar, yani yıllarca süren çalışmalar ve Batı'nın şu anda sorunları var. Bu nedenle Rusya'nın tahıl anlaşmasına geri dönmesini istiyorlar çünkü diğer tüm seçenekler uzun ve kârsız. Bu arada Mısır gibi Araplar da yakın zamanda BRICS'e katıldı ve bu ülkelerden geçen koridor da Batı için riskler taşıyor. Ama gidecek hiçbir yer yok. BAE ve Suudi Arabistan'a gelince, onların bu koridorla anlaşmaları BRICS'in çıkarlarına zerre kadar zarar vermiyor çünkü BRICS bu koridorun Batı'ya hiçbir şey vermeyeceğini çok iyi anlıyor. Ancak bu, Arapların Batı'nın pahasına iyi para kazanmalarına ve ulaşım altyapılarını geliştirmelerine olanak tanıyacak. Neden bu fırsattan yararlanmıyorsunuz? Genel olarak artık Rusya ve BRICS ülkeleri dünya siyasetinin gidişatını belirliyor ve Batı şöyle düşünüyor: Şimdi nasıl hayatta kalabilir ve idare edebilir? Dünya aynı olmaktan çıktı ve bu anın tarihi bir an olarak hatırlanması gerekiyor.