Denizcilikte liderlik ikinci kuşakta

12 Temmuz, 2011, Salı 04:27

Ort. 1 dk. 33 sn. okuma süresi

Bir gemi kendini en fazla 5 yılda finanse ediyor. Hurdası bile dolarla ifade edildiğinden cazibesini hiç kaybetmiyor...-

A+
A-

"1960'lı yıllarda 'Armatörlüğe girelim' dedim. Babam kabul etmedi. O dönemde döviz serbest değildi. 'Gemi bir yerde arıza yaparsa nasıl ve hangi dövizle gidip müdahale edeceksiniz.' diyerek talebimi reddetti."
Bu sözler Koç Holding Onursal Başkanı Rahmi Koç'a ait.

Babası Vehbi Koç ile iş hayatındaki en büyük tartışmalardan birini denizcilik konusunda yapan Koç, o hayattayken armatörlük için gerekli izni alamadı.

Ancak babasının vefatından sonra çok sevdiği denizcilikle uğraşmaya başladı. Tuzla'daki RMK Tersanesi'ni kurdu. Ardından Tüpraş'ı satın aldıktan sonra hammaddesini taşıyan Ditaş'ın da sahibi oldu. Ancak hiçbir zaman çok istediği armatörlük mesleğini yapamadı. Koç'un armatörlük işine girmek istediği 1970'lerin sonunda Geden Lines'ı kuran Çukurova Holding'in patronu Mehmet Emin Karamehmet ise kısa sürede Türkiye'nin en büyük armatörü oldu. Bugün 34 gemisi ile sadece Türkiye'nin değil, aynı zamanda dünyanın da en büyük armatörleri arasında. Son 10 yılda Karamehmet'i takip edip sektöre dışarıdan giren patronların sayısı da hızla arttı. 1999'da Sabancı Holding'den emekli olduktan sonra YaSa'yı kuran Yalçın Sabancı, dünyanın en büyük 93'üncü, Türkiye'nin ise en büyük 2'nci armatörü oldu. Sadece onlar değil, Ömer Sabancı'dan Turgay Ciner'e ve İmam Altınbaş'a kadar Türkiye'nin en büyük patronları gemi satın alıp armatörlüğü seçti. Bu büyük ilgi arasında bazıları yüksek performans gösterip Türkiye'nin en büyük 20 armatörü arasına girdi, bazıları da geriledi.

2010 verilerine göre Türkiye'deki en büyük armatör sıralaması1