Alman U33 Denizaltısı Doğu Baltık Denizi’nde NATO Komutası Altında İşletildi

Deniz Binbaşı Tobias Eikermann komutasındaki denizaltı son birkaç hafta içinde NATO Deniz Komutanlığı (MARCOM) bünyesi altında faaliyet gösterdi.

Devriye, Rus filosunun faaliyetlerini izlemeye odaklanan NATO güvence tedbirlerinin bir parçasıydı. U33, Baltık Denizi’nde bu amaçla MARCOM’a ayrılan ilk Alman denizaltılarından.

Güvence tedbirleri NATO’nun içsel olarak uyumunun, dışsal olarak gücünün ve hazır bulunuşluğunun bir işaretidir. Bu tedbirler müttefiklerin NATO’nun doğu kanadındaki varlıklarını artırmayı kabul ettikleri 2014 Galler Zirvesi’ne kadar uzanan NATO Hazırlık Eylem Planı’nın temel sütunlarını oluşturmaktadır.

NATO Denizaltıları Komutanı Tuğamiral Andrew Burcher, “Denizaltılar, NATO stratejik denizcilik planının önemli bir parçasıdır. Bunun gibi dağıtımlar, sürdürülebilir güvence tedbirlerine önemli ölçüde katkıda bulunur. Savunmaya ve korumaya yetenekli ve hazır olduğumuzdan emin olmalıyız” dedi.

NATO Hazırlık Eylem Planı

Eylül 2014’te gerçekleştirilen NATO Galler Zirvesi’nde, kolektif savunmayı, İttifakın diğer temel görevlerine nazaran öne çıkaran ve İttifakın doğudan ve güneyden kaynaklanan yeni güvenlik sınamalarına karşı kendini uyarlamasına zemin oluşturan Hazırlık Eylem Planı kabul edilmişti. Temmuz 2016’da yapılan NATO Varşova Zirvesi’nde ise, Hazırlık Eylem Planının uygulandığı teyid edilmiş ve bu temelde İttifakın caydırıcılık ve savunma yapılanmasının güçlendirilmesine yönelik bir çalışma başlatılmıştı.

NATO’nun sınırları üzerindeki güvenlik ortamının değişmesi nedeniyle Hazırlık Eylem Planı, Orta ve Doğu Avrupa’daki NATO üye ülkelerinin nüfuslarını güvence altına almaları, savunmalarını güçlendirmeleri ve potansiyel saldırganlıkları caydırmaları için “güvence tedbirleri” içermektedir.

Güvence tedbirleri, ittifak topraklarının içinde ve çevresinde, toplu savunma ve kriz yönetimine odaklanan tatbikatlarla desteklenen bir dizi kara, deniz ve hava faaliyetlerinden oluşmaktadır.

NATO, ”Artırılmış İleri Mevcudiyet” kapsamında Estonya, Letonya, Litvanya ve Polonya’da dört savaş grubu oluşturmuştur. Bu savaş grupları çok uluslu ve savaşa hazırdır. Bu da transatlantik bağın gücünü gösterir.

U33 / Type 212 Denizaltı

U33’ün inşasına 2004’te başlandı. 2006’da hizmete girdi. Type 212, sensörler, silahlar ve navigasyon sistemleri ile arayüz oluşturan son derece entegre bir komuta ve silah kontrol sistemi ile donatılmıştır.

Sistem, yüksek performanslı bir veri tabanına ve dağıtılmış bir bilgisayar sistemine, temel komuta ve silah kontrol sistemine (CWCS) dayanmaktadır ve Norveç Kongsberg Defense & Aerospace tarafından MSI-90U ticari markası altında tedarik edilmiştir.

İki grupta üçerli olmak üzere toplamda altı torpido kovanı vardır. Denizaltı, Atlas Elektronik’ten DM2A4 ağır torpido silah sistemi ile donatılmıştır.

Alman Donanmasının U33’ü, Diehl BGT Defence, HDW and Kongsberg Defence & Aerospace tarafından geliştirilen fiber optik güdümlü IDAS denizaltı konuşlu füzenin fırlatma testi platformudur. Haziran 2008’de denizaltı savunma harbi helikopterlerine karşı koruma sağlamak için tasarlanan IDAS füzesi, U33 denizaltısının torpido tüplerinden başarıyla fırlatıldı.

EADS Systems & Defense Electronics ve Thales Defense, Almanya ve İtalya Deniz Kuvvetleri’nin U212 denizaltıları için FL1800U elektronik savaş sistemini geliştirmek üzere bir sözleşme imzaladı. 1800U, Brandenburg ve Bremen Sınıfı fırkateynlerinde hizmet veren FL1800 S-II’nin denizaltılar için tasarlanan versiyonudur.

Denizaltı, aşağıdakilere sahip entegre bir DBQS sonar sistemi ile donatılmıştır:

Orta frekans algılama için pasif silindirik dizin, TAS-3 düşük frekanslı çekili dizin sonar, düşük / orta frekans algılama için FAS-3 yan dizin sonar, pasif arama sonarı ve düşman sonarı önleme sistemi. Aktif yüksek frekanslı mayın tespit sonarı ise Atlas Elektronik MOA 3070’tir.

Arama periskopu, optik telemetre, termal kamera ve küresel konumlandırma sistemine sahip Zeiss Optronik SERO 14’tür. Zeiss SERO 15 saldırı periskobu bir lazer telemetre ile donatılmıştır.

Sevk sistemi, bir dizel jeneratörden oluşan geleneksel sistemi kurşun asitli bir akü ve havadan bağımsız tahrik (AIP) sistemi ile yakıt hücresi ile donatılmış oksijen ve hidrojen deposunu birleştirir. Sistem, her biri 30kW ile 50kW arasında değişen dokuz PEM (polimer elektrolit membran) yakıt hücresinden oluşur.