Alaska'nın sularındaki 'yıldız içerikli' yosunu

ABD'nin çok içinde hile çiftçiler sabırla onların bitkileri olgun için, deniz çiftçilerin küçük bant soğuk okyanus sularına almış bekliyor ilkbahar geç geçirmek Alaska kelp: devletin yeni nakit mahsul.

Pasifik Okyanusu'ndan gelen sümüklü yeşil salkımlara çarpan deniz yosunu için büyük talep, yalnızca beş yıl önce sadece bir fantezi olarak var olan bir endüstriyi başlattı.

Alaska'nın gelişmekte olan yosun patlamasının merkezindeki California merkezli bir şirket olan Blue Evolution'ın başkanı Beau Perry, “Sürdürülebilirliğe büyük ilgi var” diyor. “İklim değişikliği ve bitki bazlı diyetlere yönelik hareketlerle uğraşırken, bu eğilimlerin tümü deniz yosununun yeni bir yıldız içerik maddesi olması yönünde oynuyor.”

Son yıllarda, Alaska'daki çiftçiler, Kodiak ve Ketchikan gibi uzak toplulukların ekosisteminde doğal olarak bulunan iki tür olan şeker kelp ve şerit kelp büyümeye başladı. Deniz yosunu için 6 milyar dolar (4.7 milyar sterlin) değerindeki küresel bir pazarla, sakinler, kelp yetiştiriciliğinin, coveted su bitkisinin yetiştirilmesi ve hasat edilmesi için sürdürülebilir bir yol olduğunu umuyor.

“Alaska'da çok büyük bir potansiyel var. Çok fazla alan var ve gerçekten ilginç bir nişi dolduruyor ”diyor Kodiak Kelp Company'nin ortak sahibi Alf Pryor. “Tonlarca farklı ürün tipi için çok fazla potansiyel var… [Ben] oldukça çabuk gittiğini görüyorum.”

Kariyerinde somon balıkçı Pryor, eşi Lexa Meyer ile birlikte, son zamanlarda gelirlerini arttırmanın bir yolu olarak kelp işine girmiştir. Ancak, yosun yetiştiriciliğine olan ilgi o kadar yoğundur ki, Pryor yeni bir çiftçinin gerekli izinler için üç yıla kadar beklemesi gerekebileceğine inanmaktadır.

Vahşi yosunların gemiler tarafından toplandığı dünyanın diğer bölgelerinin aksine, Alaska'nın su bitkileri, kış mevsiminde başlayan ve aylarca süren bir süreçte çiftçiler tarafından yetiştiriliyor.

Pryor ve Meyer, ıslah için ideal buldukları yaklaşık 50 bitki bulduktan sonra, vahşi kelp örnekleri, Blue Evolution tarafından işletilen bir tesise gönderilir. Şirket, yosundan sporları çıkarır ve “tohum borusu” olarak bilinen ipin üzerinde fidan yetiştirir. Bu borular, ipi okyanusta serbest yüzen bir çerçeveden sarkan uzun ipler boyunca sararken çiftçilere verilir. Altı aylık bir süre boyunca, sporlar ilkbahar geç hasat edilmeden önce olgunlaşır.

Pryor'ın solungaç ağı balıkçı olarak edindiği deneyim, kepçeyi daha verimli bir şekilde toplamak için 25 ft'lik bir kayığın yeniden tasarlanması da dahil olmak üzere kültür balıkçılığına geçmesine yardımcı oldu. Teknik bilgisiyle bile, çiftçiliğin, boğa kelp raflarını sürüklemek için keskin bir göz, genç yosun halatlarına çarpabilecek ve bitkilerin içine dolanabilecek yabani deniz yosununun haydut gruplarını içeren keskin bir göz de dahil olmak üzere sürekli dikkat gerektirdiğini buldu.

Genç bitkileri haftada bir kez kış aylarında ekibiyle birlikte izleyen Pryor, “Çiftlikleri çiftlikten uzak tutmaya çalışan, sürekli bir savaş” diyor.

Mayıs ayının başlarında çift, 18 dönümlük bir alana yayılan ve yaklaşık 50.000 feet ipi kullanan operasyonlarından, Alaska tarihinin en büyük yosun hareklerinden biri olan operasyonundan yaklaşık 200.000 pound kelp topladı.

Blue Evolution, Pryor ve Meyer gibi çiftçilerden “en az 50 ton deniz yosunu almayı ümit ediyor” diyor Perry, şirketin geçen yıl yaptığı alımlarda beş kat artış ve gelecek yıl ikiye katlamayı umduğu bir rakam.

Çalışmalar, metan emisyonlarını azaltmanın bir yolu olarak deniz yosununun hayvan yemi üzerindeki etkinliğini gösterdiği için bitki özellikle ilgi çekicidir . Ayrıca fosil yakıtları veya plastikleri taklit edebilen özellikler için test ediliyor.

Balıkçılık endüstrisinin ana işveren ve gelirlerin mevsimlik olduğu Kodiak gibi kıyı kentlerinde, büyüyen kelp tarım endüstrisi, ailelerin yavaş dönemlerde iş bulmalarının bir yolu olarak görülmektedir.

Pryor, “Küçük sahil toplulukları için [deniz yosunu tarımı] büyük bir sorun olabilir” dedi. “Sadece bu yıl yaptığımız çiftliğin içinden 30 ila 40 kişiyi işe koyuyoruz.”

Alaska'nın yosun yosunu deneyi yeni bir şey değil: her yıl yüzlerce ton deniz yosunu dünya çapında toplanıyor, Çin ve Japonya dünya çapında ihracat yapıyor. Ancak son aylarda, yabani bitkilerin hasadı tartışmalara yol açtı.

2018 yazında, önerilen geniş çaplı yabani yosun hasadı İskoçya'da şiddetli bir sıraya neden oldu ; çevre grupları, yosun ormanlarının taranmasının kıyı şeridindeki deniz yaşamına onarılamaz bir zarar verebileceğini, çünkü bitkilerin korunmasında çok önemli bir rol oynadığını söylüyor. sağlıklı bir ekosistem.

Alaska'da, şirketlerin ekim konusunda katı hükümet kurallarına uymaları gerekiyor: yabani bitkilerden alınan deniz yosunu mahsullerinin türlerinin kaynak tesisinin 50km içinde yetişmesi gerekiyor. Bu, genetik güç ve çeşitliliğin korunmasını sağlar, Perry, somut kuluçkahanelerin benzer şekilde katı kurallara uyarak eyalette olduğunu söylüyor.

Genel olarak, Kaliforniya Irvine Üniversitesi'nde biyoloji profesörü olan Matthew Bracken, “yabani bitkilerin spor çıkarılması için toplanmasını gerektiren - çiftlik yosunlarının yetiştirilmesinden kaynaklanan çevresel zararların“ asgari ”göründüğünü söylüyor.

Bracken, “Kelp, bu kültürlerde hem doğal olarak büyüyen hem de büyüyen çevre için büyük faydalara sahip” diyor. “Güneş parladığında, su yosunu bitkileri sudan karbondioksiti emecek… Genel olarak okyanustaki [karbondioksit] konsantrasyonlarında artışlar verildiğinde, bu iyi bir şey.”

Deniz yosunu, okyanus asitleşmesinin zararlı etkilerini hafifletmek için bir araç olarak görüldüğü için Perry, ürünün çevre için ve iş için iyi olduğuna inanıyor.

Ancak Bracken için, yetiştiriciliğin artması, uzun zamandır mistize edilmiş araştırmacıları olan bir yosunların yaşam döngüsünü anlamada önemli ilerlemeleri de vurgulamaktadır.

“Sadece tohumları toprağa attığın bitkiler gibi değil. Karmaşık bir yaşamları var. Bunu gerçekten iyi anlamanız ve daha sonra büyütebilmeniz gerekir ”diyor Bracken. “Bize yaşamın nasıl çalıştığı hakkında çok şey öğretebilir.”